Indonesië

Wat hebben we in Indonesië al gedaan?

In het eerste jaar dat Jurg Ames en Zandra Heuvel naar Indonesië gingen om
   werk voor het fonds te doen, hebben zij Bali, Sulawesi en Flores bezocht.
   Alle kinderen wiens schoolgeld gesponsord wordt zijn bezocht. Hun verzorgers
   hebben we, via een tolk, gesproken. We hebben de rapporten en Surat Keterangan
   ontvangen. Vervolgens hebben we het schoolgeld overhandigd.

Arm

Veel mensen in Indonesië zijn arm.

Een wees heeft het nog slechter. Van het geld dat er in een gezin verdiend wordt, wordt eerst voedsel gekocht. Daarvan mag het kind, dat opgenomen is in het gezin, mee eten.

Wanneer er dan geld over blijft, wordt er schoolgeld betaald. Meestal blijft er niet veel geld over. Dus de wees vangt achter het net.

De status die het kind verkrijgt doordat het schoolgeld gesponsordwordt is enorm. Ook het bezoek van de sponsoren is status verhogend.

We hebben gereedschap gebracht in Jeneponto, een arm boeren dorp.

De verscheidenheid aan timmermans gereedschap dat wij voor € 100 kochten en daar brachten maakt verschil.

We hebben kappers materiaal gebracht bij een invalide jongeman. Tot op dat moment was hij afhankelijk van de goedheid van zijn familie. Nu kon hij zijn eigen rijst verdienen.

Op Bali hebben we een micro krediet verstrkt. Een taxi chauffeur met veel verantwoordelijkheids gevoel heeft een renteloze lening gekregen, opdat hij de auto waarin hij al rondreed, kon kopen.

Nu kan hij het schoolgeld voor zijn kinderen betalen. En trouw betaald hij zijn lening terug.

In de tijd die volgde zijn meer zaken opgepakt.

Op (Noord) Bali in Negara is een weeshuis gebouwd. De eerste keer dat we Alas Kasih bezochten zagen we een armelijke toestand.

De regen had vrij spel, zowel door het dak als op de grond.
Vervallen en verouderd zag het eruit. De kinderen waren sjofel.

Nu staat er een nieuw weeshuis, de slaapzalen zijn kraakhelder en de keuken heeft een rookkanaal. Er zitten goten aan het dak, het dak is nieuw en dicht.

De toiletten zijn helder en te gebruiken.

Henny en Elly Vlasblom, samen wonen zij nu circa 8 jaar op Bali, hebben de bouw begeleid.

Henny, deskundige in de bouw, heeft geen moeite gespaard de bouw meerdere malen per week te bezoeken. (Iedere keer 4 uur rijden)

 

Elly coacht de ‘vader en moeder’.

De kinderen zijn opgewekt en vrolijk. Vol levenslust en nieuwsgierig.

Momenteel sponsoren we ook jongeren die het weeshuis verlaten hebben. Hun beroepsopleiding  varieert van een rijbewijs, IT opleiding, verpleegkundige, toeristische opleiding, onderwijzer tot een medicijnen opleiding.

Op Flores sponsoren we nog steeds veel kinderen qua schoolgeld.
Eerst was Thomas Boro onze tussen persoon daar. Hij heeft veel voor de stichting gedaan. Spijtig genoeg is Thomas Boro in 2008 overleden. E
r zijn mensen die helpen door middel van sponsorschap van schoolgeld voor een kind. Anderen brengen goede kleding waar hun kind is uitgegroeid. Ook krijgen we knuffels en overig (licht van gewicht) speelgoed.

Mensen sponsoren een bepaald bedrag, los van een kind.
Makro Nederland sponsort ons door middel van monster collectie kinderkleding aan ons mee te geven wanneer we naar Indonesië vertrekken.

De luchtvaart maatschappijen Malaysian Air en Singapore Air staan ons toe (na aanvraag) om extra bagage mee te nemen.

We krijgen ballonnen en haar elastiekjes, dekens en handdoeken.
Van alles wat bruikbaar is brengen mensen bij ons langs. Wij nemen het mee en brengen het daar waar het nodig is.

Mensen die naar Bali gaan op vakantie vragen mij om het telefoon nummer van Kadek, onze gesponsorde taxi chauffer (ik kan hem u ook aanraden.
Kadek spreekt engels en is een rustige, betrouwbare rijder).
Sommigen gaan met Kadek naar het weeshuis Alas Kasih en brengen
rijst of ander voedsel. In het weeshuis is altijd voedsel gebrek.

Dank u allen voor uw bijdragen. Namens hen die het hard nodig hebben, dank u. In de komende jaren hopen we nog velen te kunnen ondersteunen.